تصاویر ، مردم چگونه این بوستان متفاوت مرکز را ساختند؟ - وبلاگ کاتالوگ و بروشور

به گزارش وبلاگ کاتالوگ و بروشور، روستای پونک با وجود باغ ها و قدمت بالایش تا نیم قرن پیش جایی به عنوان بوستان نداشت تا اینکه اهالی دست به دست هم دادند و با وقف زمین و کاشت، محلی برای دورهمی هایشان ساختند. حالا اینجا تنها بوستان محله پونک است که درختان تنومند نشان از قدمتش دارد.

وبلاگ کاتالوگ و بروشور - مریم باقرپور: در بلوار پونک پایین تر از بزرگراه نیایش نخستین مراکز برای شکل گیری روستای پونک شامل مدرسه، حسینیه و بوستان کنار هم در فاصله زمانی کوتاهی از هم ساخته شدند اما ماجرای ساخت بوستان محله در دهه 40 فرق دارد. زهرا فدایی دختر آخرین کدخدای پونک می گوید: زمین فعلی بوستان از زمین های عبدالحسین فرمانفرماییان، ارباب پونک بود. یکی از همسران او به نام بتول خانم که در روستایمان خانه ای ویلایی داشت تصمیم گرفت این محوطه را که بخشی از آن خیابان شده بود بوستان کند. او تصمیمش را به پدرم که برای بردن بار و هیزم هر روز به باغ شان می رفت، گفت و پدرم هم آن را به اهالی منتقل کرد.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

تصویری از زمین بوستان پونک در سال 1349 ـ سیدمحمد فدایی (سمت چپ) که به همراه جوانان نخستین درختان بوستان پونک را کاشته است. نفر سمت راست امیرخان اله وردی، پیشکار فرمانفرما و ارباب پونک

هموار کردن زمین به وسیله جوانان

با واگذاری زمین، کار ساخت بوستان هم در دهه 40 آغاز شد. عبدالله پونکی از قدیمی های پونک که زمان ساخت نخستین بوستان پونک جوانی 22 ساله بود، دراین باره به یاد می آورد: زمین مدنظر برای ایجاد بوستان، پر از سنگ و کلوخ بود. برای همین باید اول زمین هموار می شد. آن موقع ماشین آلات امروزی نبود، برای همین جوان های محل با بیل و کلنگ به جان زمین افتادند و آن را صاف کردند. افرادی هم که پول داشتند برای ساخت بوستان یاری مالی و بقیه هم زور و بازوی شان را خرج آماده سازی آن کردند. ابتدا محدوده های بوستان را جدول بندی و کم کم کاشت درخت را آغاز کردند. یادم هست برای بوستان شدن اینجا زمان زیادی صرف شد.

بوستانی پر از درختان کاج و چنار

با هموار کردن زمین، نوبت به کاشت درخت در روستایی رسید که به بوجود باغ ها و درختانش شهره بود. غلامحسن پونکی یکی دیگر از اهالی قدیمی پونک می گوید: بیشتر درختان بوستان کاج و چنار هستند که اکنون کهنسال شده اند. جوان های محله خودشان درختان را کاشتند. البته تعداد کمی درخت هم در سال های اخیر کاشته شده که می توان آنها را از مسن ترها تشخیص داد.

فدایی صحبت های او را اینطور تکمیل می نماید: افراد زیادی از جمله پدرم در کاشت درختان حضور داشتند و در نهایت اواخر سال 1349 این بوستان افتتاح شد. البته رشد نهال ها چند سال طول کشید تا شاهد سرسبز شدن کاج و چنارها باشیم.

عکس یادگاری جمعی از اهالی در حال ساخت نخستین بوستان پونک - سال 1348

آبیاری با قنات

اهالی حتی برای آبیاری درختان هم برنامه داشتند. پونکی درباره تأمین آب تنها بوستان محله شان می گوید: آن موقع با وجود انواع استخرها و قنات ها باغ های پونک مشکل آبیاری نداشت. امروزه درختان بوستان را از قنات حسینیه آبیاری می نمایند و خدا را شکر سبز و سالم هستند. البته اینجا با خیلی از بوستان های تهران فرق دارد و چمن و سرویس بهداشتی ندارد. فقط چند سال پیش شهرداری در آن وسایل بازی بچه ها نصب کرد. بنابراین بوستان پونک محوطه ای آباد در دل محله پونک است که هرکسی وارد آن می گردد، متوجه حال وهوای متفاوت نسبت به محله های دیگر مرکز خواهد داشت.

بعدها این بوستان به وسیله شهرداری منطقه 2 بهسازی شد و در سال 1375 با جانمایی وسایل بازی بچه ها و بدنسازی، کاشت انواع گل و گیاه، میز پینگ پنگ و... پاتوق بهتری برای شهروندان باشد.

شرایط فعلی بوستان پونک