ساری: خودرویی که جای پارکم گرفته بود را با ماشین هل دادم!، گریه هم می کنم اما نه در حضور دیگران - وبلاگ کاتالوگ و بروشور

به گزارش وبلاگ کاتالوگ و بروشور، سرمربی تیم فوتبال یوونتوس درباره خصلت های شخصی خود اعترافات جالبی انجام داد و اعتراف کرد که یکی از آنها خرافاتی بودن است.

به گزارش وبلاگ کاتالوگ و بروشور، متفاوت بودن برخی رفتارهای مائوریتزیو ساری، سرمربی یوونتوس نسبت به بسیاری از همکارانش برای آنهایی که کم و بیش او را می شناسند عجیب نیست اما حتی همان دسته هم وقتی اعترافات جدید این مرد ایتالیایی را شنیده اند احتمالاً غافلگیر شده اند.

ساری به شبکه تلویزیونی باشگاه یوونتوس گفت: وقتی در اوایل دوران مربیگری ام در تیم اچه لنتزا در توسکانی کار می کردم، نسبت به جای پارک خودرویم در زمین تمرینی وسواس داشتم. من هر روز باید خودرویم را در جای پارک خودم قرار می دادم. کم کم بازیکنان متوجه این موضوع شدند و هر از چند گاهی یکی از آنها برای اینکه اذیت کند، خودروی شان را در جای پارک من می گذاشتند. یک بار یادم هست به رختکن رفتم و گفتم هر کسی که ماشینش را در جای پارک من گذاشته سه دقیقه وقت دارد تا آن را بردارد وگرنه خودم آن را برمی دارم. آن بازیکن خودرویش را برنداشت. پس من هم ماشینم را پشت ماشین او چسباندم و آن را آنقدر هل دادم تا از جای پارک من بیرون برود. آن روز ما بازی مان را 2 بر صفر بردیم. به همین دلیل او نتوانست به کاری که کردم بودم اعتراضی داشته باشد.

ساری در ادامه به این سؤال که آیا هرگز به خاطر نتیجه یک مسابقه فوتبال گریه نموده، پاسخ داد: بله گریه نموده ام نه اما جلوی مردم. گاهی اوقات در تنهایی خودم در خانه چشمانم را بسته ام و گریه کردم. به نظرم گریه کردن نشان ضعف نیست بلکه نشانه اشتیاق و علاقه شما نسبت به کارتان است. روزی هم که می خواستم از چلسی بروم با اینکه با برخی از بازیکنان این اتیم اختلاف کردم، گریه کردم.

پس از پرداختن به مسائل شخصی، ساری جواب منتقدان و دشمنان تیمش را داد و گفت به هیچ عنوان نمی پذیرد که داوران جانبدارانه به سود تیم او و مردانش سوت می زنند.

او گفت: دو چیز خیلی مرا تکان می دهد: عشق و نفرت. ما در هر کدام از شهر های ایتالیا در محاصره عشق هستیم و این چیز زیبایی است اما درعین حال همواره وجود نفرت در اطراف مان را هم حس می کنیم. همواره گفته می گردد ما از حمایت داوران سود می بریم اما شما فقط کافیست که به آمارها نگاه کنید تا ببینید که آنها چیز دیگری می گویند. من حتی در شهر خودم ناپل، جایی که در آن به جهان آمده ام و برای تیمش (ناپولی) هم هرکاری انجام داده ام، مورد توهین واقع شدم. در تورین هم شنیدم که طرفداران فیورنتینا به خانواده ام توهین کردند. اما هر بار که از بیرون مورد حمله واقع می شوید، از داخل قویتر می شوید.